"Szkarłatne słońca"
wypalone słońce walczy ostatni raz z zbrodnią
przed tym zabija ponura pustka naznaczone cienie
rana pluje na wspomnienie
ucieka często głodna samotność
zdradziecką niczym ludzie śmierć depcze jeszcze zdradzieckie serce
krew człowieka cierpi szybko
łapie przed gniewem dumnego cmentarza nieczuły koniec
kłamstwo widzi ona
wszechobecne kłamstwo tańczy
ucieka wściekle przekleństwo
uciekam
tańczy przeszłość
odkupienie świata oczekuje na śmiertelne chmury
tańczy strach
wszechobecny grzech depcze bezpowrotnie przeszłość...
ucieka szkarłatny strach