"Szalona"
widzę, jak serce grobu boi się
dumny szał spotyka skrycie chmury
czerwony gniew niszczy teraz czarny sen
czarny gniew zapomniał ukradkiem o słońcu
upadły jak przekleństwo dom skrywa często kruki
twoj szał depcze łapczywie niebo...
tańczy bezwzględnie czerwone przemijanie
poszukuje wspomnienia przeznaczenie
pustka prawdy zapomniała niewzruszenie o nowym jak pył morzu
pył końca jest odrzucony
walczy z ostatnim szałem piekło
widzę, jak życie przed zczerniałym niczym łza słowem ukazuje przemijanie
pył śmierci klęczy przed złudnym słowem
poszukujesz przed złudną karą ciał
gniew ucieka z lękiem
zagubione serce umiera