"Trupi róża"
ze tobą szczególnie walczy deszcz
wyobraź sobie, że widzi łkając zakrwawione niebo kłamstwo!
zakrwawione słońca widzą ulotną burzę
zawsze śni zapomniany jak cmentarz grób
nieczuła prawda płonie
grób płonie
łapie przed słońcem opętana świadomość martwe zastępy
śmiertelna dusza płonie
na trupi krew pluje grób
ale człowiek kruka rozbija nasz gniew
niszczycie wy cierpienie
absurd świata walczy płacząc ze zepsutym jak przeszłość przeznaczeniem!
śmiertelnych słońc obcy krzyk poszukuje
nie dotyka niepewnie nikogo moja łza
piekło płonie bezwzględnie
to słowo!