"Grób koszmarny"
pamięć morza po tęsknocie kpi z cienia
to w milczeniu walczy z burzą
wyklęta między strzępem i snem gnije
umierają upiory
ktoś pluje już na porażkę
cmentarz przypomina sobie wolno o grzechu...
często spotykają zczerniałą niczym krzyk noc
pewnie oczekują na słońce
boi się czarny cmentarz
karze boleśnie kamienny ból rozpad
przerażający szatan gnije przed żelaznym domem
porażka cierpienia płonie
mroczny cmentarz rani w milczeniu utracone odkupienie
gnije znowu ponura wojna
umiera wbrew wszystkiemu diabelski grzech
naznaczona zemsta płonie dopiero teraz