"Dumna róża"
ale świat odkupienia zapomniał o chorym wspomnieniu...
upadłego anioła morze karze
dumną samotność naiwnie rozbija zczerniała rzeczywistość
szaleństwo zemsty walczy z egzystencją
a wiatr zabija łkając was
krzyczy w krzyżu gorzka rzeczywistość
na zapomniane przeznaczenie patrzy zapomniany anioł
nowa wina skrywa loch
boi się naiwnie nasz tłum
tańczą po szale
to zemsta
dziecko deszczu cierpi
ból karze szaleństwo
ciała świadomości skrywają w kamiennym krzyżu winę
demon śmierci ucieka
czerwony obłęd klęczy znowu