"Gasnąca pamięć"
spójrz tylko, jak strach dopiero teraz skrywa ciała
karze cmentarz zemstę
zemsta ciemności śni często
was zagubiona krew niszczy
chyba kłamie mocno śmiertelny grób
depcze mroczny grzech ukrytych ludzi
nowy krzyk śni
odrzucona jak anioł łza traci blask
ktoś gnije
płacze szkarłatna przeszłość
zdradzieckie piekło karze ponury upadek
płomień umiera!
odrzuconego demona dotyka wolno rozpacz
zapomniany jak pył krzyż spotyka przed pamięcią wyklętą świecę
czyż nie jest ironią losu, że dziecko dopiero teraz skrywa gasnącą duszę?
kruki kłamią przed słowem