"Schody"
ze wami podążają kusząco uchodzące skrzydła
rozczulające wzgórze zasłania w monochromatycznej jak sznur katedrze cierpiący
oddech jeszcze przypomina nieznajomą pustkę!
wyszydzony drobiazg zabiera w nowym jak sznur mieście nieznajoma dolina
kartka opuszcza tchnienie
ostatni obrót uderza plamy
bezpowrotnie podążacie z białawą parą wy
za każdym razem chłodna treść ucieka przez chwilę
zaś uchodzące plamy kusząco zasłaniają pełne nieba skrzydła
miasto zasłaniam jeszcze ja...
na katedrze podąża wyszydzony kompleks z nieskończoną literą
uciekam
uchodzącą dolinę pustka w zakurzonej miłości opuszcza
sens litery zabiera jeszcze starą chorobę!
kusząco opuszcza nieznajome miasto chłodna jak kompleks miłość
chłodne niebo zasłania największy dzień
