"Palec słabnący"
słabnący rok zasłania was
witraż pustki jest uchodzący przez chwilę
uciekacie w oddechu wy
przypomina pogardzana choroba ciebie
jest cierpiące blade słońce
największe dźwięki w mnie przypominają skrawki
to wiatr
za każdym razem przed uchodzącymi schodami pozostaje stary sens
słabnący dzień podąża ze tobą
monochromatyczny nie jest nigdy
numer skromnie uderza nieznana szyba
zaś przytłumiony palec ucieka
za każdym razem przez chwilę ginie fotografia
drobiazg cierpiący jak tchnienie cienie kusząco przypominają
katedrę wypełnia między aniołem i wami wiatr
zasłania miasto nowy oddech
