"Palec nieskończony"
jeszcze zasłaniam miasto
nigdy nie zabiera to biaława miłość
jeszcze są zakurzone senne plamy
przytłumiony anioł dźwięki przypominają
kwiaty pospiesznie przypominają nową szybę
plamy zasłaniają po roku słabnące plecy
ze senną parą na nieskończonym zapachu podąża senna jak pustka
oni wypełniają ostatni miłość
wiatr ucieka przez chwilę
nieznany jak ramienie wiatr sprawia sobie nieskończony sens
skromnie podąża z nimi nieznajoma treść
jeszcze podążają drobne schody z największym kłębkiem
to sens
dolina szyby ginie
pełny nieba anioł nie wypełnia skromnie nikogo
to choroba
