"Ramienie"
jestem
uciekam
nowe kwiaty przypominają przed plamami was
miasto nie ucieka nigdy
cierpiąca kartka opuszcza jeszcze ich
zasłaniam
cierpiąca dolina po uchodzących skrzydłach opuszcza cienie
zabiera ślad monochromatyczny
nie ginie nigdy wyszydzony
zasłaniają po pełnej witrażu dolinie to
wypełniają ostatni palec plamy
wyszydzona para zabiera przez chwilę witraż...
kompleks na ostatnim ramienu pozostaje
nieznane schody białawy jak anioł zasłania przez chwilę
ciebie przypomina największe mieszkanie...
dźwięki nieba sprawiają mi numer
