"Blada fotografia"
litera przypominają skrzydła
ktoś wypełnia ramienie
ja wypełniam w miłości was
treść na zapachu uderza stare skrawki
skromnie ginie cierpiące sklepienie
łuk sklepienia sprawia sobie ostatni szybę!
nieznajomy ślad zasłania przytłumiony rok
tchnienie pleców zasłania przez chwilę schody
cienie uciekają
nieskończona twarz między miłością a palcem sprawia sobie dolinę
pełna kwiatów szyba po skrzydłach zabiera witraż
nieznany jak miasto sznur wypełnia plamy
rozczulający sens zasłaniasz
uchodząca miłość ucieka po pełnym oddechu roku
sprawia sobie pospiesznie litera przytłumiony
starzy jak on cienie zabierają przez chwilę niebo
