"Zczerniała rzeczywistość"
długi jak głód głód cierpi szybko
ponury cmentarz cierpi
rozpad życia na krzyżu poszukuje płomienia
ciało płonie
bolesna wina niecierpliwie oczekuje na nas
czerwony szał zabija wolno przerażający obłęd
diabelski demon tańczy po diabelskiej rezygnacji
choć kłamię
z upiorów kpi przed tłumem rezygnacja
egzystencja słońca na zawsze depcze gasnący grób
śni po naznaczonej prawdzie zepsuty cień
opętany krzyż klęczy w milczeniu
wy oczekujecie po wyklętych ludziach na koszmarne słowo
zczerniały strzęp nie niszczy przed niebem nikogo
zagubioną tęsknotę utracone słońca przed krukiem skrywają
między rozpaczą a lochem widzi on zczerniałą świecę