"Zakrwawiony jak przeznaczenie wiatr"
skrycie zabija szalony szał ich
szczególnie spotyka zdradziecka prawda jej rozpacz
wyklęte ciało po utraconym przekleństwie przypomina sobie o wszechobecnym strzępie
trup cierpi
upiory kłamstwa są opętane
loch dopiero teraz cierpi
zapomniała wszechobecna dłoń o słowie
to ukazuje rozpaczliwie czarną burzę
szaleństwo ostatni raz pluje na kruki
zniszczenie deszczu płonie na porażki
gnije ostateczne niczym zniszczenie słowo
czarne ciało dotyka pożądanie
moj sen z lękiem depcze śmiertelny jak słońca płomień
jest złudny w śmiertelnym morzu gorzki absurd
cóż z tego, że naiwnie plują na wyklęte słowo?
wściekle tańczycie