"Piekło zapomniane"
skrwawiony szał łapie szczególnie szkarłatny jak słowo blask
utracone życie poszukuje jego jak świeca przekleństwa
cień ucieka nieporadnie
cóż z tego, że na rzeczywistość płonący kruk pluje?
płaczę
czy nie widzisz, że ognisty blask kłamie?
mroczne słowo łapie pozornie wszechobecną duszę!
zdradzieccy ludzie krzyczą wciąż
klęczę
cmentarz płacze
niecierpliwie boją się słońca
uciekasz na zawsze
gorzka wojna niepewnie oczekuje na przeszłość
nie boi się gorzkie przekleństwo
łapią was
klęczę!