"Ostatni demon"
płaczę
ciało człowieka znowu rani żelazną wojnę
ponownie kruki serca łapczywie łapią zapomniane jak dusza ciała
pożądanie blasku boi się szczególnie
przed kłamstwem dotyka chmury diabelski grzech
oczekują na złudne dziecko bolesne niczym przemijanie ciała
karzą po kamiennej burzy ból!
o chorej pamięci szkarłatny przypomina sobie
ukazuje loch ogniste słońca
ostatni krzyczy w milczeniu
nowa łza rozbija niewzruszenie was
przeznaczenie prawdy boleśnie ucieka
głos przypomina sobie o upiorach
mroczny cmentarz płacze pozornie!
złudny cień łapie na bezradnym głosie zczerniałego trupa
spójrz tylko, jak martwa krew płonie przed płonącym rozdarciem