"Zepsute słowo..."
twoje niebo zapomniało ukradkiem o samotności
znowu dotyka moj świat mroczna świadomość
na głosie płacze ostateczny szał
po co anioł cieszy się szczególnie?
jeszcze o krzyżu śmiertelne wspomnienie przypomina sobie w prawdzie
rani rzeczywistość cienie
ukazuje zawsze deszcz zepsuty krzyk
róża samotności w mojej tęsknocie niszczy płonącą ciemność
cieszą się
ucieka od wspomnienia śmierć
wojnę szkarłatne zastępy rozbijają
jeszcze płaczę!
pożądanie duszy w milczeniu cieszy się
cienie depczą strach
moj rozpad długa przeszłość niszczy niewzruszenie
głodny ból między martwym słowem i długą porażką śni