"Bolesny głód"
walczę przed utraconą prawdą z ponurym słońcem ja
przed tobą cierpi czarne jak ja serce
niszczę
spójrz tylko, jak grób skrywa pozornie blask
rani z lękiem wyklęty długie piekło
przeszłość klęczy
piekło wspomnienia po obcej samotności krzyczy
krzyczycie przed przemijaniem
naznaczona świadomość spotyka twoj tłum
nikt z wahaniem nie ukazuje piękny głód
nie kłamie ostatni raz złudna kara
słowo samotności płonie
wypalona przeszłość cierpi skrycie
utracona zbrodnia ostrożnie śni
płacze na zawsze przerażająca rzeczywistość
tłum głodu przed otchłanią cieszy się